İlçeye bağlı Erdemli köyünde yaşayan ve 6 kardeşin en küçüğü olan Ayşe Tokyay “1986 yılında babam emekli olunca Ankara’dan köye taşındık. Babam kısa süre sonra vefat edince tekrardan Ankara’ya döndük. Bir süre kaldıktan sonra köye geri geldik. Annemle birlikte yaşıyoruz, Annem 2012 yılında felç geçirince kendimi anneme adadım. Kur’an kursu hocası olmayı çok istedim ama olmadı. Biraz iri yarıyım, ‘polis olayım’ dedim annem ‘hakkımı helal etmem’ dedi. Şu anda bile ilahiyat 2 . sınıf üniversite öğrencisiyim, kayıt yaptırmaya annemi bırakıp gidemiyorum” ifadelerini kullandı.
“Rabbim beni böyle imtihan etti”
Annesinin eli, ayağı olduğunu aktaran Tokyay; “Rabbimin bir bildiği varmış, ‘anneme bakacakmışım, beni böyle imtihan etti’ dedim. ‘Cennet annelerin ayağı altındadır’ dedim ve anneme 9 yıldır bakıyorum. Hiç gocunmadım çok şükür. Allah her evlada bu fırsatı vermez. Ben annemin eli ayağıyım. Köy hayatı zor; bacağımda platin var üzüm yetiştiriyorum, sobayı yakıyorum traktör, araba her şeye yetişmeye çalışıyorum çok şükür. Bazen günlük bir iki saat uyku ile durduğum oldu. Herkes bize itina gösteriyor, ben annemden annem de benden razı. Yemeğini yediririm, çayını içiririm evlat olarak her ihtiyacına koşarım çok şükür” diye konuştu.
Mahmut Kılınç
SPOR
08 Ekim 2024EĞİTİM
08 Ekim 2024SPOR
08 Ekim 2024SPOR
08 Ekim 2024Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.