YAZAR NERMİN GÜDAY KAÇAR İLE SÖYLEŞİLER…
Nermin Hanım öncelikle kendinizden biraz bahseder misiniz?
Bolu’ da yaşıyorum.Bir kamu kurumunda uzun yıllar memur olarak çalıştıktan sonra 2015 yılında emekli oldum. Evliyim ve bir kızım var. Yaklaşık yirmi küsur yıldır yazıyorum. Basılı beş kitabım var. Bu kitapların ilki olan Hüzün Dalgaları öykü, son dört kitabım roman kategorisindedir. Yazmayı çok seviyorum. Aynı zamanda iyi de bir okuyucuyumdur. Emekli olduktan sonra yağlıboya resim kursuna katıldım. Ortaklaşa sergilerde eserlerim sergilendi. Şu aralarda bağlama eğitimi alıyorum. Dışa dönük, pozitif, konuşmayı seven biriyim.
Peki, teşekkür ediyorum, yazmış olduğunuz kitapların içeriğinden biraz bahsedebilir misiniz?
Basılı beş kitabım olduğunu söylemiştim. İlk kitabım Hüzün Dalgaları’nın içerisinde yedi öykü var. İkisi uzun, beş tanesi kısa, çay arası okunacak öyküler. Hayattan öyküler diyebiliriz. İkinci kitabım Bilinmezin Peşinde’nin içeriği ise bir aile öyküsü, biraz nostalji kokan bir roman. Okuyucuların ilgisini çeken bir kitap oldu o yüzden. 3. Kitabım Melekler Evi’nde ise sosyal bir yara haline gelen ‘Kadına şiddet’ i ele aldım. Günümüzde günde sayısını bilmediğimiz kadar kadın kocası, sevgilisi tarafından öldürülüyor. Bu konuya dikkat çekmek için kurguladığım bir romandır.Aynı kitabın içinde kan davası da var. Kitap Yurdu Doğrudan Yayıncılıktan çıktı bu kitabım. Kitap kapağını da kendi yaptığım tablonun fotoğrafına tasarım yapılmıştı. Dördüncü kitabım ise Efsunlu Gözler’de ise Ağalık düzenine, törelerin acımasızlığına yer verdim.Bursa’ dan Adıyaman’ a uzanan bir aşk hikayesiyle birlikte andığım sosyal konuları işlemiş oldum. Son kitabım Uzakların Çağrısı ise gerçek bir yaşam öyküsünü kurguladım. Hayalperest bir genç adamın, uzun yolculuğunu realist bir yaklaşımla anlatmaya çalıştım okuyucularıma. İlk iki baskısını yaptığımız yayıneviyle sözleşmemiz bittiğinden, yeni baskısı yine Kitap Yurdu Doğrudan yayıncılık etiketiyle haziran başında satışa açıldı.
Peki teşekkürler. Kitabınızla ilgili olumlu dönüşler var. Bu başarılarınızın sırrı nedir? Yaşadığınız bu duyguyu tarif eder misiniz?
Bütün kitaplarımdan olumlu dönüşler aldım. Bu durum, benim için mutluluk verici. Aldığım dönüşlerin ortak noktası ise kalemimin akıcı olduğuydu. Samimi bulmuşlardı kalemimi. Bu işin sırrı aslında sebattır. Başladığınız her ne iş olursa olsun, vazgeçmeden devam edebiliyorsanız, başarı kaçınılmazdır. Ben yazmaya başladığımdan bu yana öğrenmek için çok çalıştım. Belki Allah vergisi bir yeteneğim vardı. Geç de olsa bunun farkına vardıktan sonra çok çalıştım. Önüme çıkan engelleri, olumsuzlukları yolumdan kaldırmak için uğraştım. Umutsuzluğa düşmedim. Yoluma devam etmeye devam ediyorum.Zaten kişilik olarak kıskanç biri değilim. Kısmetime düşene razı olan biriyim. Gayret benden, gerisi Allah’ tan.
Peki, yazma sürecinden biraz bahseder misiniz? Yazarken neler hissediyorsunuz. Size ilham veren şeyler nelerdir?
Bir esere başlamadan önce konu seçimini yaparım. Sonra önce taslak çıkar ortaya. Sonra beynimin içinde benimle her yerde gezer durur. Olgunlaşmaya başladığında kâğıda dökerim. O şekilde kalmaz tabii ki. Durmadan yazdıklarımı tekrar tekrar gözden geçiririm. Aklıma yatmayanları çıkarır, eklenecek varsa onları ilave ederim. Roman, uzun soluklu bir çaba gerektirdiğinden, yıllar süren bir yolculuktur. En sonunda bittiğine karar verdikten sonra yazar tamamlarım. İş bununla da bitmez, doğru yayınevi arayışına başlarım. Karar verip, basıldığında hikâye de biter. Sonrası bir eserle yeniden yeni bir hikâye başlar. Bu sürer gider. Benim amacım aslında, benden geriye izler bırakmak. Yıllardır bunun için çabalıyorum. Okunsun, bizden sonraki nesillere bizi hatırlatacak eserleri üretme telaşındayım açıkçası. Yazarken, büyük bir heyecan duyarım. Kitabı elime alacağım ilk anı hayal ederim. Hakikaten de elime ilk aldığımda, bebeği sever gibi sever, okşarım. Bir manada o da benim çocuğum gibidir. Aslında ilham gelmesini beklemek gerekmiyor. Benim için gözlem çok önemlidir. Öykü ve roman yazmak için insanlardan herhangi birini gözlemleyerek eser çıkabilir. Gerisi bana kalır. Aynı sarrafın altını işlediği gibi hayal gücümü kullanarak, işleyebilirim konuyu.
Anlıyorum. Peki, aileniz ve yakın çevrenizden aldığınız dönüşleri paylaşmak ister misiniz?
Benim yazmaya başlamam aslında tesadüf oldu. Dergi çıkaran yakın bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine ilk anımı yazmıştım. O da yayınladı. Sonra yazmak çok hoşuma gitti. Durmadan, bıkmadan yazdım. Kendi halinde çalışan bir anne, eş iken o yazma serüvenine kapılan Nermin’i kabullenmek onlar için kolay olmadı. Kendimi yazmaya adamıştım çünkü. Uykumdan fedakarlık edip yazıyordum. Sonrasında, her şey yoluna girdi tabi. İlk heves, heyecan, kendi değişimime uyum sağlama, ne şekilde adlandırırsak adlandıralım geçiş dönemiydi sanırım. Sonra onlar da desteklediler beni. Yakın çevremdeki arkadaşlarımdan da önce yine aynı tepkilerle karşılaşsam da sonrasında destekler arttı. Şimdi en çok desteği yaşadığım şehirden alıyorum. Bu zamanla Türkiye çapına yükseleceğine inanıyorum.
Anlıyorum. Peki, yeni bir kitap projeniz var mı?
Yeni kitap projem var fakat yazma aşamasındayım henüz. Bilinmezin Peşinde’nin devamı olacak. Hikaye yarım kalmıştı. O sırada ona devam etmeden diğer romanlarım araya girdiği için yazamamıştım. İnşallah çok yakın zaman olmasa da onu da bitirip, okuyucusuyla kavuşturacağım. Tabii ki Allah nasip ederse.
Açıklamalarınız için teşekkür ederim. Son olarak sizi okuyan, takip eden okurlarımıza söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Benim yazdıklarımı okuyan ve beni takip eden okurlarıma çok teşekkür ederim. Bu dönemde okuyan insan sayısının azlığını göz önünde bulundurursak, onlar benim için çok değerliler. Yazmak kadar, okumak da emek gerektiren bir eylem. O nedenle bir okur dahi katabilirsek, ne mutlu bize. Onlar yoksa biz de yokuz. Okumayan bir ülkenin gelişmesi, ilerlemesi çok zor maalesef. Özellikle gençlerin okuması çok önemli. Size de söyleşi için çok teşekkür ederim. Edebiyatla kalın.
News
